فرش نه تنها یک چیز ارزشمند در زندگی انسان است، بلکه یک اثر هنری، گرما، زیبایی، هدیه و درمان است.
آذربایجان مرکز قدیمی قالی بافی است، پیدایش فرش آذربایجان به عصر برنز برمی گردد.
روفرشی مخمل ابریشم نیکزاد در سایزهای مختلف در بازار وجود دارد که کیفیت بسیار خوبی دارد.
بر اساس یافته های باستان شناسی و منابع مکتوب، مردمان باستانی ساکن آذربایجان در هزاره دوم پیش از میلاد، انواع فرش می بافتند.
به عنوان نمونه ای از هنر باستانی، فرش آذربایجان در سراسر جهان شهرت دارد.
بسیاری از فرش ها و محصولات فرش در قرون 13-14 از آذربایجان به کشورهای خارجی صادر می شد.
امروزه نیز انواع بیشماری فرش، غنی از بافتها و زیورآلات گوناگون، در آذربایجان بافته میشود.
افسانه ها، ضرب المثل ها، معماها و دیگر سخنان حکیمانه در مورد فرش نقل شده است.
در میان آرای زندگی آزموده، حکیمانه و پند آمیز مردم، ضرب المثل هایی که حجمشان کم و از نظر معنایی حکیمانه است.
در مورد قالی نظری وجود دارد: «به فرش بنگر، فرش بباف»، «فرش را در می زنند».
پرز، «کسی که فرش می گذارد خودش می نشیند»، «با فرش بیا، با فرش برو».
فرش در ادبیات عامیانه شفاهی آذربایجان، خلاقیت عاشیق و حماسه های ما نیز وجود دارد.
“چشم های کور اوغلو خیلی خوب می دید، مادرش او را تا سه سالگی روی فرش بزرگ کرد، پاهایش هرگز زمین را ندید”.
این سطور از حماسه Koroglu است، کوراوغلو یک چشم هم نداشت.
در زمینه قالی بافی، کشورهای مطرح دنیا سعی کرده اند فرش ها را نه تنها از نظر زیبایی و کیفیت، بلکه از نظر اندازه نیز ارزیابی کنند.
فرش های مختلف به دلیل بزرگی آن در زمان های مختلف به عنوان «بزرگ ترین فرش جهان» لقب گرفته اند.
شاهکار مکتب قالی بافی تبریز، فرش معروف «اردبیل» با ترکیب «لاچاکت تورونچ» که در تبریز بافته میشود، از دیرباز «بزرگترین فرش جهان» نامیده میشود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.