صنعت سنگ آهن مواد را بر اساس غلظت فلزی که پس از تکمیل استخراج سنگ آهن وجود دارد طبقه بندی می کند. سنگ آهن با عیار بالا باید دارای غلظت 65 درصد آهن یا بالاتر و عیار متوسط 62 تا 65 درصد باشد.
سنگ آهن کم عیار شامل تمام مخلوط های زیر 62 درصد آهن است که به عنوان انواع سنگ معدن قابل استفاده برای استفاده در متالورژی در نظر گرفته نمی شوند.
انواع مختلفی از سنگ آهن طبیعی وجود دارد، اما دو نوع متداول مورد استفاده برای پالایش فلز عبارتند از هماتیت که معمولاً 70٪ آهن است و مگنتیت که 72٪ آهن است.
سنگ آهن با عیار پایین نیز وجود دارد، مانند لیمونیت، که هماتیت متصل به مولکول های آب با 50٪ تا 66٪ آهن، و سیدریت، که 48٪ آهن است.
فرآوری ابتدا شامل غربالگری یا فیلتر کردن سنگ معدن و سپس خرد کردن آن با استفاده از تجهیزاتی مانند سنگ شکن فکی برای شکستن سنگ از حالت طبیعی به اندازه بلوک یا سنگ جداگانه با ابعاد طول یا ارتفاع بیش از 3.3 فوت است.
سپس این سنگ در سنگ شکن های مخروطی سطح متوسط و ریز یا سنگ شکن های فکی ریز بیشتر پودر می شود و تا اندازه ذرات 0.5 اینچ (12 میلی متر) یا کمتر غربال می شود و سپس برای جداسازی به فرآیند فلوتاسیون منتقل می شود.
جداسازی شامل استفاده از میدان های مغناطیسی کم توان برای بیرون کشیدن سنگ معدنی با محتوای فلزی بالا از ذرات فلزی درجه پایین تر است. سنگ معدن با عیار پایین در این نقطه برای پالایش بیشتر به مرحله فلوتاسیون خشن بازگردانده می شود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.