تاریخچه پیاز برای هزاره ها شروع به نوشتن می کند، به ویژه در عصر برنز، جایی که تجزیه و تحلیل های مختلف به این نتیجه رسیدند که بقایای مختلفی از یک پیاز به همراه چند سنگ تراشیده شده وجود دارد.
پیاز امروز شیراز از بهترین پیازهای موجود در بازار می باشد که کیفیت بسیار خوبی دارد.
با نگاهی به آینده چند سال دیگر، با مصری ها مواجه می شویم که آن را با تره فرنگی و سیر در دستور العمل های مختلف خود مخلوط می کنند.
جالب اینجاست که گفته می شود کارگرانی که در اهرام جیزه بودند، عمدتاً در هنگام کار دشوار ساخت پیاز می خوردند.
پیازهای قرمز، سفید یا حتی زرد معمولاً رایج ترین هستند. طعم آن معمولاً بین ملایم، قوی یا ترد متفاوت است.
در مورد تشکیل آن باید به میزان مواد مغذی مورد نیاز آن مانند ویتامین ها، آنتی اکسیدان های مختلف مانند گوگرد و همچنین مواد معدنی اشاره کرد که از میان آنها کلسیم، آهن، فولات، منیزیم، منگنز، فسفر و پتاسیم را می یابیم.
علاوه بر این، از آنها برای تدفین نیز استفاده می شد. دقیقاً در مقبره رامسس چهارم می‌توانست بقایای گیاه مذکور را در چشم خودش پیدا کند.
اگر به یونان کلاسیک برویم، ورزشکاران آن را می خوردند تا خونشان مانند گلادیاتورها هنگام مبارزه سریعتر جریان یابد.
سال‌ها بعد در قرون وسطی که تولید آن در مقیاس بزرگ شد تا اینکه به عنوان یکی از مهم‌ترین غذاهای آن زمان شناخته شد.
شهرت آن چنان بود که یافتن پیاز به عنوان هدیه و هدیه یا حتی به عنوان یک روش مشترک رایج بود.
در دوران مدرن، کارکردهای آن تا به امروز در آشپزخانه شهرت بیشتری پیدا کرده است.
جایی که به یک ماده ضروری برای طعم دادن تقریباً هر نوع غذا تبدیل شده است.
قبل از هر چیز باید بگوییم که پیاز را می توان به روش ها و شکل های مختلف سرو کرد.
در مورد پخت، اصولاً می توانیم آن را از خام تا کاملا پخته سرو کنیم.
اگر در مورد روش کار با این نوع سبزی صحبت کنیم، باید توجه داشت که می توان آنها را به صورت کامل یا برش خورده سرو کرد.
در آخرین ارائه، دو نوع وجود دارد که امروزه بیشتر در آشپزخانه رایج است:
به طور کلی: عمدتاً بر اساس برش به نوعی قطعات ضخیم است.
جولیانا: برای پخت سریع شروع به برش دادن به برش های نازک.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.